Dalga

İnsan oğlunun varoluş çabası

iki dalga arasında sahilde

iz bırakmaya benzer

ancak unutmamak gerekir ki 

sahilde yürüyen insan

zamanın nasıl geçtiğini

ve ne kadar mesafe kat ettiğini

fark etmez 

hiçbir şey yapamadığını düşünse bile

en azından çakıl zıplatır denizde

dalgın yürürken bakmazsan dikkatli

daha büyük dalgalar uzaktan belli eder

gelişini

ama sen sürekli kıyıya çarpanla oyalanırsan

ıslanırsın göremeyip geleni

sırılsıklam oldun diye suçlama denizi

denizin soluğudur kıyıya vuran dalgalar

kumun altındakiler de ihtiyaç duyar soluğa

iki dalga arası açarak gözenekleri

ey insanoğlu soluğun taze diye gururlanma

kum tepesindeki korunaklı oluşun

dalgalar geçip gidene kadardır

ya da ansızın ayağın kayana kadar

kancalanmış bir yunusun karaya vurması gibi

şahitler üzülür yollarına devam edene kadar

denizde isen ilham olur senden önce yürüyen

kuşların, eklem bacaklıların ve evcil hayvanların

sahile bıraktığı izleri

insanların izleri ise asla yapmam dediğin

milyarlarca kez denenmiş tecrübelerin

tekrarından ibarettir

belki bir ayak izini takip etme gelir içinden

kumdan kalelerde hükümranlığını güçlendirme isteği

bir deniz kuşu gibi kaçarsın hasmından

yuvamdır deyip denize sığınarak

tehlike geçtikçe çıkarsın karaya

baktıkça tepeden sanatını görürsün denizin

ve dalgaların oluşturdukları desenlerle kumsalda

çamurlanmaz ayağın burada, kumlanır

her denize değişinde temizler su olağan kuvvetince

kurudukça yer çekimine karşı gelemez silisyum zerreleri

belki bir tekerlek izi seyahat isteği uyandırır

ey güzel deniz binlerce yıldır yutmaya doyamadın binlerce yıl daha burada olacaksın zaten