ölümsüzlük şerbeti

İnsanoğlu hep geç olduğunda anlar
En azından ben sevgilim
Dün "sizden" esirgediğim tüm güzel sözleri
Bugün yokluğuna armağan ediyorum
Böylece anlam kazanmakla kalmıyor hislerim
Yokluğum içinde kavuşuyor ölümsüzlüğe
Ruhumla bağlanıp ab-ı hayatı içiriyor bana
Elde edilecek tüm başarıların ötesinde
Lokman'ın reçetesini yazıyor acısıyla her gün
Var oluşumu ispatlıyor her var oluşa
Dizeler uçup sayende vardıkça kulaklara

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluk bahçesi

İç İçe Geçmiş Halkalar Teorisi

en uzun gün

Bana e-posta gönderebilirsiniz

Ad

E-posta *

Mesaj *