en uzun gün

en uzun gün de biter

hemen fark etmez kimileri

oysa başlar hemen geceleri uzamaya

aylar sürer hissedilmesi bazen

bitmeyecek sanılan o gün

hissettirmeden kaçar ortalıktan

yokluğu düşünülmezken

mutluluğu ne de uzundu

tutulmaya kurban edilmişçesine

gölgede kalmışsa da ilk bakışta 

yaşayanlar için diridir hafızalarda 

en uzun güne dahi sığmaz 

en kısa anlarda yaşanan mutluluklar

gel gör ki bitti seven için

sevene rağmen ve sevilene göre

geceler uzadıkça uzadı

güneş ışığını kıstıkça kıstı

sonu gelmez oldu karanlığın

birazdan sökecekse de şafak

ne sabır kaldı ne heyecan

kavuşmaya kaynağına dünyanın

belki başka yıldızlardan umulsa da medet

hoş hepsi uzaktır dünyasına aşığın

ne aydınlatmaya yeter

ne de ısıtmaya ışıkları

yüzü ağartmaz ya ışınları

gönlü ferahlatmaz yoksunluğu bile

sönmüşse aşk alevi deryalara süzülüp

en uzun günlerden birinde

sınır bekleyen ellere uzanmak ister kalp

son kez olsun sarılmak için

dileği sabittir artık

dökülürken heceler dilden

uzağında kalacak sevdanın

uzayacak günlerin hayaliyle