Hastayım

Hastayım 

İyi anılar da gidiyor artık

Kötüler zaten yok oldu

Tanıdık sokakların 

Tanıdık binaları da yıkılıyor 

Yerine konulanlara

Alışamıyor gönül

Ve göz 

Ve kulak 

Birkaç adım ileride

Güya hakkını arıyor

Meslektaşlarım 

Ben yürüyorum 

Umursamadan 

Kulağımda aynı Yunan ezgileri 

Kalantorlar da birazdan 

Caddedeki meyhanelere

Ve barlara dalıp yudumlayacak içkilerin 

Dil altı haplarını gizlice yuttuktan sonra

Diğer yanda

Dönüş yolculuğu için 

Para denkleştirme derdinde olanların

Güya haklarını savunduklarından bahsedecekler

Ben yürümeye devam edeceğim 

Kaybolmuş şekilde zamanda 

Zihin takılı kalmış 

Yok olan gerçeklikte

Tüm anıları ve tüm eşyalarıyla birlikte 

O ev de yıkılır ya yakında 

Kesilir ağaçları dönüşürken binaları 

Semtin yeşilliği azalırken 

Betonları artıyor 

Gönlümdeki yeşilliğin 

Ruhsuz bir griliğe bürünmesi gibi 

Tecessüm ediyor gözler önünde 

Ve değişse de çehresi 

Ben yürürken aynı sokaklarda 

Kalan taşları ve ağaçları 

Şahidi olmuşken mazimin

Yok olmadan önce 

Belki de son kez

Elimi sürüyorum onlara

Taşısınlar diye anıları

Geçmişe götürüp uzay zamanda

Tüm acılarımı beraberinde götürüp

Yolun başında bıraksınlar diye

Ki yolun başı da ulaştırır

Ve parklarından geçerken çok sevdiğin 

Sözüm ona adalet heykelini barındıran 

Oysa eylemleri ileride devam ediyorken

Kutsal dedikleri cübbelerini

Sarkıtarak yürüyor şimdi çoğu 

Caddeye doğru

Bense göğü kapatan yeşillikleri 

Seyre dalmışken düşünüyorum

Ama ağaçları ayırt edemiyorum 

Otuzuma iki kalmışken

Sabırla öğreten yok bana artık 

Yapraklarından veya gövdelerinden

Nasıl ayırt edebileceğimi 

Yürüyorum geçmişe doğru

Meslektaşlarımı

Düşünmeden