Fotoğraftan

Fotoğraflarına baktım bugün

Sayıları ölçülmez binlerle

Bir bakan ki inanır aşkımızın şiddetine

Ben dahil sevgilim

Unutmak istemeyişimi körüklercesine

Tenini, buseni, handeni, çeşmini ve nice

Hayal etmeye doyamadığım uzuvlarını

Mutlu sandığımız günlerin hatırası

Öyle ki o gülüşlerinden hemen önce ve sonrası

Nice eziyet idi bize ah gülüm

Ben senin çekerken o fotoğraflarını

Bilir miydim ki kara bulutlar dağılmayacak üzerimizdeki

Düşlemedim mi sanırsın her anımızı delillendiren

O fotoğraflarda sadece gözüken

Mutluluğumuzun resmi olsun

Ama yok artık o güler yüz karinesi

Yıkılıp gittikçe kirpiklerimden sarkan aşk perdesi

Şimdi hatırladığım fotoğrafların gerçekleri olur

Mutlu taklitlerinin altındaki düşünceler olur

Bana aşk diye sevgi diye hatırlatan kendini

Kaybettiğim kopyandır ki şimdi senin hayaletin olur