Kızılay
Bir yaz sonu yine Suda çırpınıyorum Ve beraberinde bir son daha Ama bu kez yalnızım Çırpınıyorum Birlikte öğrendiğim nice tecrübe Seninle tamamlanmayacak bu defa Belki de hiç En güvendiğim ve en sarıldığım Derinlerinde denizlerin Yutmaya hazır geleceğimi Dilinden çıkan serseri mayın Ya da kör kurşun mesellidir Sen yokken yanımda Nasıl olur da başarırım Gözümde büyüttüğüm Nefesimde yutkunduğum Tüm o büyük basamakları Çıkabilirim utanmadan Gizleme ihtiyacı olmaksızın Kusurlarımı Ki o anlar da hayata dairdir Olduğu gibi gerçeğimi işgal eden sen Her şeyde biraz biraz olan Yine sen Ya anılarımızda Ya hayallerimizde Kaynağı olmuş bendeki tüm neşe Senin üzüntüne iken gebe Hikayelere konudur belki bu kez Şimdilerde kimse görmez çaresizliğimi Görenler acımaz sensizliğime Ve paylaşımlarım tesellisiz kalır Bir kulağından diğerine Gitmeye hazırlanmış kervanların Kuyruğuna takılmış bir besteymişçesine Anladım bu hafta, biliyor musun? Kızılay'da yürümenin verdiği tesadüfte Seni görm...