berduş

Parklarımızda yürüdüm bugün
Sanki gölgen önümde idi
Koşsam yetişecek gibiydim
Ettiğim hayallerde bulduğum
Yalnızca hayaletin idi

Delirdikçe gündüzleri
Geceleri silüetleri ayırt edemez oldum
Hepsi korku saldı düşlerimde 

Kimse görmeyecektir diye
Bağıra bağıra söyledim
Acıklı şarkıları
Şairin dediği gibi
Herkesi kör 
Kendimi sersem sanarak

O an düşündüm Ata'ya nazır ışıklarda
Ki o lambaları tüm elektrik şebekesi kıskanır
Seni kıskanan her bir hücrem gibi
Şimdi soluksuz kaldılar sanki
Oysa bir kez kaplasa vücudun gövdemi 
Tanrım tüm acılarımı alacak gibi

Senin de beni aradığını düşündüm
Dört yüz metreyi bir dakikada yürüdüm 
Saat ilerlediğinden midir bilmem
Kalabalığı göremedim bugün

Bilirsin beni
Sınır çizmiş elipsin içine giremem
Yeni kesilmiş ıslak çimlere sensiz basamam
Ah sevgilim
Sen ki benim en güzel oyun eşim 

Ben yürüdükçe vurdu bacaklarıma karaca sular
Sana taşıyacaklar beni diye zevk aldım bu ağrılardan

Anladım ki sen susuzluğumu giderecek
Dönüş yolunda hayalini kurduğum
Etiketinde dostunuz değildir yazan
Alkolden hallicesin bünyeme
Bir kereden bir şey olmaz diyerek
Geldiğim o buluşmadan
Bohçama kalan
Herhangi bir bağımlılığınız var mı sorusuna
Adını haykırmak istediğim

İstanbul'daki mutlu Ekmer iken 
Nişanem haline gelen
Kışlık kalın montum ile
Berduş oldum sokaklarda caddelerde 
Ah bir görsem ne sevinecektim
Şeşen'e nazire edercesine

Kaç kere aramak istedim de
Engellenmiş sosyal medya penceresine bile
Teslim olmayıp güldüğün resimleri arayan
Ortada kalmayan gururum engel oldu

Aynı polisin yanından
Bir ağlarken geçtim
Bir de sırıtarak
Emin olsun kanun adamları
Beni ne kadar 
Mecnun ettin diye 

Saat gece yarısına yaklaştıkça
Ümitlerim yok oldu seni görmeye dair
Bilirim erken kalkman
Adalete susayanlara
Teraziyi vermen gerek

Oku bunları sevgilim
Fethet şebeğinin dünyasını
Defalarca kez daha
Zira bu gönlü sen yönetmediğin
Her bir gün darülharp olur bana

Caddemizde salındım
Son ses müzik yükselirken arabalardan
Şiirin kalanını müzik dinlemeden yazdım
Ve bir reklam tabelasının ardından
Güzel yüzüne kavuşmayı diledim

Sana bu sözleri sevgilim
Dedim ya yürürken yazdım
Ama korkarak not aldım dizelerimi
Ya yazarken seni göremez isem diye

Bir yaz arayla yüzlerce kilometrenin ne kadar yakın
Birkaç metrenin ne kadar uzak olduğunu öğrendim

Adını gördüm üst sokakta
Önceki geçişimde fotoğrafını çekmiştim
Ama sana gösteremedim sevgilim
Ne zamandır bu sokaklardan geçmiyorum kim bilir 

Sokağın öbür ucunda ise kendi adımı gördüm
Binaya kazınmış oğlumun adı ile
Camındaki kıza bir roman borcum vardı 
Unutmamıştım zaten hemen hatırladım 

Ben hiçliğe yürüyüp
Acımı yazarken
Sen sevgilim ütünü yapıyordun yuvamızda
Ben yine yürüdüm
Yuvasız bırakan zindana döndüm 

Sahi bu ara çok unutuyorum sevgilim
Senin dışındaki her şeyi
Bir başka deyişle
Hiçbir şeyi 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluk bahçesi

İç İçe Geçmiş Halkalar Teorisi

en uzun gün

Bana e-posta gönderebilirsiniz

Ad

E-posta *

Mesaj *