ağıt

bataklığın eşiğinde kalmış bir hayattan

bıkıp da yönelmek için düşlerinin peşine

çekip çıkarmak istiyordu kendini geceleri

ama uzanamıyordu minik elleri geleceğe

hasretle baktığı ta çocukluğundan beri o gelecek

hani hayallerinde yüzdüğü sahipsiz sularda

herkesten uzak ama kimseye zarar vermeden

kendi halinde bir ömür sürmenin rüyası peşinde

ama bu rüya ki ona çok görülmüş senelerce

oysa kime ne zararı olacaktı da 

esirgeniyordu ondan bu masum hülyaları

şimdi o sürünmekten yorulmuş bir deniz canlısı gibi

kayaya çıkmak istiyordu artık ve

evrimini bir adım ileri taşımak arzusunda

daha temiz bir hava solumak için ve belki toprağa tutunmak

diğer canlılardan canlılık kazanmak isteği ile

çünkü bataklıkta kalmak istemiyordu daha fazla

katlanamazdı bu kayganlığa ve iki yüzlülüğe 

çırpındıkça batsa da kurtulmak istiyordu hep

bataklık kurusun istiyordu kurtulması buna bağlıysa

ağıtlarla yolcu edilsin uzaklara dönüşsüz

veya yolcu etsin içindekilerle bataklığı