1 Kelime Yaz

Hanımeline bakıyorum günlerdir  Dalında ayrı güzel tüm benliğiyle Ve o keyif veren kokusuyla Koparıp da ait olduğu yerden Götürülürken yabancı mahallere İnsanoğlunun sahip olmaya meraklı dürtüsüne Ve aslında bencilliğine Boyun eğmek olur kaderi Şaşaalı parıltısı sürdüreceği Şu birkaç günlük kafes hayatında Gününü sayarken dahi sulu kabında Odamın havasına renk katar özütü Gündüzleri ve geceleri huzura büründürüp Yıkar estetiğe düşman griliği Alıp beraberinde götürür hiçliğe Tüm bu bilinmezin ortasında Direnirken dahi yuvasından uzaklarda Yeni burunlara veremese de artık güzelliğini Ve güneşini arar istekle son defa Bilmeden belki ama son defa Eşsiz rayihasını zerk eder birkaç metre öteye Bakın işte boynu büküldü bile Floranın mağrur temsilcisinin Ve kucak açmış bitkilerin ulu ruhuna Kavuşmayı bekliyor atalarının Huzur dolu nemli toprağına

Anahtarın solundan çıkan bir sesin Yankılanmasına benzer tüm amfide Dinleyicilerin kulaklarına gidip de Duygularını harekete geçirene dek Karışıp gamların sırasına Tizden pasa kadar her durakta Hissetmek coşkuyla alkışları dinene kadar Zira orkestra şefleri satın alıyor ritimleri Ve ben sana çıkan Her besteye karışmak istiyorum