sen ki kadın
sen ki bana şehri sevdiren kadın yol olup gönlüme akan iş çıkışlarında kalabalığın içinde parıldayan melek gibi sen ki bana göğü sevdiren kadın akşam ışığı vururken tepelere yağdıkça yıldızların dans eden şeritlerinden fırlayıp gezegenlerin yerlerini belledikçe mıhlanan sen ki bana astrolojiyi sevdiren kadın gönlümde yıkıntılar kasıp kavururken sanar ya insanlar dertsizdir hayatın buldum sonunda ömrüm aramakla geçerken sen ki bana hayatını sevdiren kadın bugün gözlerim bakıyor geleceğe umutla diniyor tüm sızılarım sonsuzluğa varıp da yeni hayaller ve seninle söküyor işte ufukta sen ki bana şifa olan seni sevdiren kadın