ankara
sevgi emekti ela gözlerinde ki o bana Ankara'yı hatırlatır ve uzanır numaralı caddelerinden bulutlarla üzerini kapatır yeşillikli sokaklarından varır insanlar sıralı bahçeli evlerine ama her bir köşesi tutulmuş malikaneleri anımsatır beş tepeye kurulan beş evler tümülüsleri dahi yerinden eder uzanırken bir cadde boyu ve selamlarken atayı anıtlı tepenin ardından devam eder yürüyüşü Türkî illerin sırasından metroya varırken kimileri misafir olur ise kimisi tüm aşk hikayelerinin saklandığı o geniş kütüphaneye yokuşun karşısına vardıktan tek renk ışıklarına takılmış parklarında sızlayıp tıkışmış o son aşkın hevesini sarmaş dolaş sevgililerde ararken gördüm geçmişini ve bana asla vaat etmediğin o masumluktan vazgeçmiş şehvetinin esiri halinde dağıtıp hoyrat sevgi rollerini de bilir bu güzel ama ketum başşehir tüm o ayaz gecelerinde bir meyhaneden diğerine sürüklenirken ayılmaksızın birer ikişer devirdiğin kadehleri en iyi sitelerin ağaçlı...