milat
O bir hikaye olup Akar içime özetiyle Ve aks eder kulağımdan Sessiz ve minik kokusuyla Yaşamayı anımsatan Tüm o gündelik dertlerin Bir gün sona ereceğini Hatırlatarak bakmamı Sağlar geleceğe görüşünde Atıldığı zindanda Geçen yılları saymayı Çoktandır bırakır Olmuş artık çaresiz Tabii tarihinden habersiz Karanlığa gömülmüş Bu zedegânın içinde Hayalleri kaybolurken Umudun son kırıntılarını Ne zaman gömdüğünü Kâbiliyle unutmuş Halde yanar iken vadesiz Sesi duyulmaz olmuş Geçip giden bakmaya Bin defa çekinir olmuş Derken bir gün gardiyanın Sonlandıran tutsaklığı Özgürlük kapısıdır şimdi o Anahtarına vurulmuş Aydınlatan hücreyi Geleceğin parıltısıdır bu Enkazından koparırcasına Tutup elden kaldıran Gönlün miladıdır bu