bu hikaye benim
El koynunda senelerce Düzüşürken gündüz gece Aklına dahi gelmeyen O kararttığın yürek benim Umursamadığın hislerin Kabuslarıma konu olmuş Her gidişinde arkandan Bakakalan o gülümseme Sızlayış biraz geleceğe O hikaye benim eserim Erguvan ağacının altında Bilirsin ne severdim Oturduğumuz günlerin Hatrını saklayan benim Kuleler yol gösterir Gençlere afaki Tepesinden sarkan avizede Gönlümden ışık saçar Önünde geçen hörgüce Yük katan benim Bildiğimdir çimenleri Boyasına bulaşmış Kamelyasını ararken sessizce Boyunca uzanan benim İlk günün heyecanından Kabullenip zindanı Kısıtları terk edip Her görüşte kucak açan benim Karnımı ağrıtan bir harfin Düşerse ya rengime Heyecandan bal böcek Mutluluk saçan benim Sendin özümde Kağıda kille kazınmış Her adıma güvenince Hırsınca taşan benim Tek kapının ardında Gözler sana yabancı Beklerken pembemsi Suretinde kaybolan benim Ağaçların yeşertisi Devam bulur yaşamınla Sana yakışmaz göz yaşı Yerine ağlayacak olan b...