umut
umut bir kere harcandıktan sonra kaybedildi sanılandı. bin kere yanılıp bin birinci defasında yeniden ortaya çıkandı. belki yakacaktı müritlerini ama yine de inanılacaktı. zira umut tüm bu kargaşada sığınılacak son limandı. zamanlar sonrası tohumlarını ektiğinde bir gece vaktiydi. kabuğundan çıkan aşk yine hasretle gelen bu hisse sarılacaktı. ve süsleyip de mulif acılarını kendine karşı son kez halen tükenmedi, tükenmedi umutlar diyecekti.