dumanlar sarmış etrafı perdeler şehrinde pencere çerçevesinde ipeksi yapışmış tozları kaldırıp atarken biriti ömrünün dibinde dökülürken kornişinde sık iliklemiş düğmesini
kimi gülüşünü çalmış biri yanaklarını diğeri gözlerini gasp etmiş öbürü kaşlarını tanrı kızlara serpiştirirken replika parçalarını hepsini güzelleyip bir sende eşsiz kılmış