hep aynı
olmazmış canı yakana hoş gelen selam çok görülmüş yara yazılacak tek kelam gönül olmuş özüme çaresizdir belam değişen isim imiş duygular hep aynı yeminler içmişken tövbe edip tanrıya her söz bozmada dilenilmiş bağışçıya sonunda kavuştum derken yazgıya değişen bakmak imiş görüşler hep aynı söz etme kendine prangalar kalbe sökmez kitlemek sevgiyi kişiye huzur vermez yerin kuralı şaşmaz ilk ve son hep aynı değişen zaman imiş sevenler hep aynı