harabe

senin için söylediğim
tüm o güzel sözleri
olmadığın yerlerde
ve sana ait olmayan
kulakları işitti her kimin
sana duyduğum
kayıtsız artan özlemim
bilmediğin gecelerde
yabancı omuzlara yaslanmış
kımıldamaz bir yük oldu
ruhumda taşıdığım özenle
eş görülmez güzelliğine
uğramadığım şehirlerde
yalnız başkaları şahit oldu
tutuştukça uçuşan sevgim
öğrenmesen de her daim
gizlenerek bekledi
sürdükçe yaktı közleri
ve biriken küllere ise
eller gelip üfler oldu
gün o gündür ki sana kavuşan
bana anlamı verebilecek sırdı
yüzüne bakıp anlatabileceğim
geriye bir tek gerçeğim kaldı
o saf, o içten ve o karşılıksız
ve ancak senin sözlerinle
kirlenebilecek tertemiz
ama sevdiğim ne yazıktır ki
ona da sen razı olmadın
gönlüm bu dünyada esir oldu
aşkın anlamı yok oldu