harabe
senin için söylediğim tüm o güzel sözleri olmadığın yerlerde ve sana ait olmayan kulakları işitti her kimin sana duyduğum kayıtsız artan özlemim bilmediğin gecelerde yabancı omuzlara yaslanmış kımıldamaz bir yük oldu ruhumda taşıdığım özenle eş görülmez güzelliğine uğramadığım şehirlerde yalnız başkaları şahit oldu tutuştukça uçuşan sevgim öğrenmesen de her daim gizlenerek bekledi sürdükçe yaktı közleri ve biriken küllere ise eller gelip üfler oldu gün o gündür ki sana kavuşan bana anlamı verebilecek sırdı yüzüne bakıp anlatabileceğim geriye bir tek gerçeğim kaldı o saf, o içten ve o karşılıksız ve ancak senin sözlerinle kirlenebilecek tertemiz ama sevdiğim ne yazıktır ki ona da sen razı olmadın gönlüm bu dünyada esir oldu aşkın anlamı yok oldu