hac

sabah uyanıp
elde telefon
gözlerim çapaklı
ovuşturup hızlıca
nerede gözlük
gelen mesaj
giden telaş
sana doğru
binbir yalan
peş peşe takılıp
yollara düşüren
gözünü karartıp
riskleri gözeten
umursamaz dünyayı
geleceği kırpıp
kaybedilen maziyi
hüzünle anıp
hissettirmek istememiş
zalim iç dünyanı
yıllar kovalatmış
beni sana
seni bana
ulaşmak arzusu
gönlüne duraksız
saf sevgimi
hatıradan çıkartıp
varabilmek kalbine
yerini sabitleyip
olsa da anlamsız
dünya karışımda
dikiliyor adeta
sen yanımda
ben yanında
isteğim kalmaz
öyle ya minnetsiz
mümkün mü unutmak
aşkın böylesini
tarifsiz laneti
ruhuna teslimiyeti
bilirsin nurgözlüm
üzüntüm ayrılışın
yeterdir sarılışın
yüzünde tebessüm
olmazsa öksüzüm
sesinde cennetim
ellerinse özyurdum
belinde fermanım
sürgüne atma
yollarımı uzatma
sarsılmazken sabrımı
nihayete erdir
bitir haccımı
ki kavuşsun bedenler