güzelliğin ölümü

sen yaşıyordun uzaklarda
kaçıp gittiğin bir kıyıda
havadan karadan varılacak çağda
hiçbir araç beni taşımıyordu
yollar sana kavuşmuyordu
sen sızıyordun suratlarda
kiminin saçında kimin kaşında
sanrıların dilerdim gerçek olsa
bıraktığın yerde bekliyordum
güzelliğin ölüyordu
sen yanıyordun kırıklarda
önceleri fark edemedim kararında
bitmez sandım arzum kavuşmakta
en hüzünlü hikayeler unutuluyordu
ben ise aşkın nefretini yaşıyordum

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluk bahçesi

İç İçe Geçmiş Halkalar Teorisi

en uzun gün

Bana e-posta gönderebilirsiniz

Ad

E-posta *

Mesaj *