1 Kelime Yaz

gölgelerin dolaşırken meydanlarda anılar coşmaya başlamıştı hafızamda şehrin en kalabalık olduğu anlarda sensiz oturdum yetim kalan bankımızda o banktı altında yatan erguvanın sorsan sana halimi anlatanın seni bana yazıp da gönlümü yakanın hediyesidir boğaza renk katsın diye yürüdüğün taştan, ağacın hışırtısına dalların dikeninden, sönen çiçeğin tacına bir de teni yakan havanın soğuğuna seni anlattım bilmem kaçıncı tekrarla zamanı saydım sanarak geçtiğini görmemişim "hiçbir şeyin" değiştiğini gürültüsü sabit bildiğim gibi kimsesizliği geçmiyor, bitmiyor, yoktur acımın çaresi

sen yaşıyordun uzaklarda kaçıp gittiğin bir kıyıda havadan karadan varılacak çağda hiçbir araç beni taşımıyordu yollar sana kavuşmuyordu sen sızıyordun suratlarda kiminin saçında kimin kaşında sanrıların dilerdim gerçek olsa bıraktığın yerde bekliyordum güzelliğin ölüyordu sen yanıyordun kırıklarda önceleri fark edemedim kararında bitmez sandım arzum kavuşmakta en hüzünlü hikayeler unutuluyordu ben ise aşkın nefretini yaşıyordum