hikaye

olmasaydı ümidimiz yarına
düşer miydi hiç zamanın lalesi
gözyaşı dediğin kim ola
biler mi densiz kıymet ne ki
uyku çeker yarına vaadidir feraha
çıkmak isterken bırakmak gelmesi
yine düşüncelerin fethetmiş kulağa
söyler hep aynı şarkının sözleri

kaçmak demek kurtuluş değil bilinesi
yoktur bu yangının söndürecek meşalesi
bilir misin kedim uyurken tutmuş nefesini
nefes nefese karışmış unutulmuştur kendisi

aynı sözle başlayan her hikayenin
sonu da aynı olacaktır şüphesiz
önce söz vardı sonra hikaye
hikayenin yazarı bilinirdi sözle bir
okuyanı olmayan hikayeyi
sorarım neden yazmış
kendi mi okuyacak yeniden mi yazacak
hikaye dediğin kendini okumasını
bilir mi hiç sonunu gördükten sonrasını