yel kapmış gönlümü

Yine bir yele kapılmış gönül esse yakar kendini esmese düşürür
Bir bulut misali kaçarken güneşten yeri teslim etmek ışınlara mertlik midir
Direnmek ister sevdalılar olmayacak dönüşü bir günlük
Okyanuslar kükrerken dağlara bilmezler ki püskürür
Peki ya yağmur yağsa tersine görülmesi mümkün müdür
Yine bir düşe kapılmış gerçekler umursanmaz hiçbir yük
Sabahın karanlığı boğarken geceleri hissedilen o düş benim
Sızar ki ta içine derinlerden gelen o ses kimin
Anlaşılmaz tayfunlar göğe bant olmuş bilinmez
Yine yağar kar usulca bilirim küreleri görünmez
Dönsek ki semaya kuşak olmuş renklerin
Bilebilsem bu ay bu yıldızlar benim

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluk bahçesi

İç İçe Geçmiş Halkalar Teorisi

en uzun gün

Bana e-posta gönderebilirsiniz

Ad

E-posta *

Mesaj *