yel kapmış gönlümü
Yine bir yele kapılmış gönül esse yakar kendini esmese düşürür Bir bulut misali kaçarken güneşten yeri teslim etmek ışınlara mertlik midir Direnmek ister sevdalılar olmayacak dönüşü bir günlük Okyanuslar kükrerken dağlara bilmezler ki püskürür Peki ya yağmur yağsa tersine görülmesi mümkün müdür Yine bir düşe kapılmış gerçekler umursanmaz hiçbir yük Sabahın karanlığı boğarken geceleri hissedilen o düş benim Sızar ki ta içine derinlerden gelen o ses kimin Anlaşılmaz tayfunlar göğe bant olmuş bilinmez Yine yağar kar usulca bilirim küreleri görünmez Dönsek ki semaya kuşak olmuş renklerin Bilebilsem bu ay bu yıldızlar benim