kimsin

gönül mevsiminden geçen sayılar
düşün artık yakamdan yeter anılar
konuşmaya mecalim yok demem yaralar
sözlerim bıçak gibi keser de ağlamam

yalnızdır günleri sevenlerin hüzünleri
anlamaz kimileri üzer birileri
sevdalıkla lakırdamak hoştur geceleri
ben yanarım kendime yarime ağlamam

nice düşüncelerden girip kimisinden kaçarken
şimşekler çakar dudakları yakarken
bir de gökten yere yıldırımlar düşerken
gökkuşağına bağırır da içlerime ağlamam

anılmak ne hoş gelir şaire olsa ya sarhoş
ümit vardır isyanda ancak size gelir nahoş
belki de kimse sizliğimize gülmez ya kokoş
düşmüşüm bir deliğe çıkamam da ağlamam

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluk bahçesi

İç İçe Geçmiş Halkalar Teorisi

en uzun gün

Bana e-posta gönderebilirsiniz

Ad

E-posta *

Mesaj *