yirmi beş

Günlerden perşembe aylardan eylül idi
Çıktın karşıma bir öğlen vakti
Oysa yoktun hesapta hiç
Meğer kimdin bilinmezdi

Ciddiyetinle orantılı gülmelerin
Yabancılıktan doğan gerilmelerin
Bir de ben buradayım demelerin
Görülmeye değerdi

Seni görmek yirmi beş dakika
Bazen bütünü bir rüya
Çıkmaz oldu aklımda
İsterim bir yirmi beş daha

Kurallarım yıkılacak
Belki yanlışlar yapılacak
Gördüğümü hissetsen
İçin sızlayacak

Seni görmek yirmi beş dakika
Şimdi özlemim o an'a
Bitmez dertlerim derken
Yıktın hepsini kökten

Seni görmek yirmi beş dakika
Seni beklemek ise yirmi yıl
Seni istemek bir dakika
Geçen her saatten asıl

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutluluk bahçesi

İç İçe Geçmiş Halkalar Teorisi

en uzun gün

Bana e-posta gönderebilirsiniz

Ad

E-posta *

Mesaj *