1 Kelime Yaz

Yıllar sonrası hayali gizlenmiş pencerede tutulmuyor şemsiyesi döküldükçe karların erittiği buzları bir çerçeveden fışkırıyor tamahkar davetleri çekiyor içine o lahza patlamak geliyor adeta bugüne bakıldıkça gelecek hatırlanıyor Allah'ım o şekiller ne kadar da andırıyor bir tebessümü arıyor eskiden de göremediği her bir hattı çekiyor ne kadar da güzellik var mı bir benzeri kendinden geçiliyor kararıyor pencere kim kapattı ışıkları fark ediliyor geleceği yok şimdi de olmadığı gibi sanki hep bir reklam arası bir varmış bir yokmuş gibi

bir bitiş olur bu hayır bir son gelmiş izinsiz içeri kapımdan gitmiş bütün biriken dostlar yıkılır elbet kurulan yozlar bir bakış kalır o da hatrıma yazılan çizilmiş alnıma çözüm olmaz şimdi kaçışlar duyduklarımı bil kim anlar

her gün dinlemeyi istedim o billur sesini her gün dinlemeye alıştım o çapkın kalbini hep dinlemeden izledim o utangaç gözlerini hiç görmek istemedin bendeki sevgini her ele gidişinde yalnız dönüşünü bekledim her dönüşündü ki unutturan günahları hep gitmek istedin kalmak değildi sana göre hiç bilemedin o an yaşattığın zevkleri her bakışın gönlümden bir taş koparırdı her gülüşün aleme kayalar yağdırırdı  hep sen olurdun etrafım gecem gündüzüm hiç yıldız yokmuş meğer senden evvel geceleri her tuttuğum dilek oldun yalnızlık perileri her düşümü sen etti görüp de çilemi hep diyordun seni beklemememi hiç istemedin duymayı söyleyeceklerimi her gidişine alıştım elbet vardı bir dönüşü her kısa sevişlerin şüphesiz yetecekti hep yok olacak şimdi tüm kalbimin içi hiç kimse sevilmeyecek artık senin gibi herkes meraklandı gittiğinden beri her şey anlamsızlaştı kaderimin yeri hepsi gerçek dediler dönmeyeceğin dahi hiçliğe sürüklendim yokluğundur sebebi