Gidiş

Kaybedeceğini hissetmeden henüz aniden çekip gidiyor ya, belirsiz. Anlamıyorsun. Bilinçsizce izliyorsun sadece. Neden bulmaya çalışıyorsun içten içe. Anlamıyorsun. Düşündükçe düşünüyorsun. Yine anlamıyorsun. Sebepsizce dökmek geliyor içini. Çalacak kapı arıyorsun önce. Bekliyorsun. Faydası olmayacağını hissediyorsun. Tıpkı öncekiler gibi. Ne faydası oldu diye düşünüverirken buluyorsun kendini, aradan bir süre geçmiş ve kendine sövüyor iken.
Aslında bir gerçek de var, makbul; her yeni gelişte seviniyoruz, ışıldıyor gözlerimiz, ancak gidişleri düşünmüyoruz, sanki o gün hiç olmayacakmışçasına; ama o gün de geliyor, muhakkak geliyor.
Gün gidiyor, gece gidiyor, zaman gidiyor...